La guinhada de l'IEO 34 !
sus RÀDIO LENGADÒC. (Picatz sus l'imatge, i tombaretz)
Diga ! Una de las consequéncias un pauc curiosas e per lo mens espantantas de la crisi que sèm, es la manca d’òli de bragueta dins las bancas d’espèrma americanas. De memòria d’òme, emai de femna, non jamai se vegèt una secaressa parièira ; los garranhons US, los famoses Esperm-Kings, son adelits e sabon pas pus ont donar de la coeta, e dins lo temps que sas borsonadas s’agotan, la Borsa de Nòva Iòrk poja que non sai. De fach, nombre de femnas vòlon saique aprofiechar dels nòus meses dau confinhament a venir per pichonar : tant qu’a èsser embarrada, tant val èsser embarrassada. E, per concebre un nenon amb masqueta de dentèlas e distància de seguretat, lo prelevament a la sorga marcha pas pus, te cau passar a la banca…
Vòls que te diga ? Coma tot çò que se passa aval nos tomba dessús l’endeman o l’endeman passat, au mai tard, seriá plan, per un còp, que los occitans siaguèssem pas a la ramassa. Cau començar lo collectatge au mai lèu per emplenar, glop per glop, los frigos americans blindats dau Credit Occitanicòla. E tant qu’a i èsser, qu’o sabètz raça raceja, mena meneja, cau causir de mascles reproductors amb maissas grandas e cèl de la boca plan desvolopat que permetràn a sa portadura innombrabla de far petar condrechament la èrra apicala dobla de la lenga estandard d’espelir.
D’un autre costat, quand vau a l’Estivada o dins las fèstas occitanas e que vese coma totes nos donam d’èr, me demande se sèm pas ja, nautres occitans dau sègle XXI, quauques paucs consanguins e s’aquò’s bon de s’encapriciar fòrt e mòrt a perpetuar aquel etnotipe…
Enfin, es çò que ne dise ieu…
La guinhada de l’IEO34. E, rau !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada