Nostalgia... e espèr.

 

      L’UÒLH DEL BUÒU

LA BILHETA DE L’IVONA DEL CERCLE OCCITAN DE MÈSA.

 

     NOSTALGIA...e ESPÈR

 

Al temps de la vaca bauja, en novembre de 2001, escriguèri aquò :

 

“Al temps ont èrem pichons, l’ivèrn, de còps, la maire nos fasiá un castanhon de buòu, pas que de buòu, mas quane buòu ! Aquò èra pas de vaca bauja !

 

Ara nos cal conservar sus la nòstra lenga aquel gost famós lo pus longtemps possible, que sèm pas segurs de ne tornar chapar un jorn.

 

N’i a ben un que podriam chapar en tota tranquillitat...es lo Buòu de Mèsa* ¡ Aquel a pas jamai gostat a las farinas animalas. E se, quand sortís sembla èstre pres de la tremblanta, es tot simplament perque a besonh d’esperdigalhar sas (mila) patas.

 

Mai aquel l’aimam e lo respectam tròp per lo devorar e velharem totjorn sus el, coma de gendarmas, per que finiguèsse pas a la caçairòla, e de generacion en generacion, li garantirem la vida eternala.

Ara en 2020, sabèm qu’avèm escapat a la vaca bauja de trista memòria (un còp de mai subretot per los elevaires). Uèi, en aqueste segond o dosen (¿) periòd de confinhament, metèm totes nòtre espèr dins l’escasença d’escapar a l'encombrant Coronavirus e de se ne desbarrassar.

 

E que venguèsse lèu lèu lo temps ont nòstre buòu de Mèsa podrà faire sa « patantena » dins las carrièras de Mèsa, pel bonaür dels enfants, dels vilatgeses e dels toristas que cada an venon, a la fin de la fèsta locala del mes d’agost, se regaudir d’assistir a sa mòrt, precedita de grands tremolums de páur. Mas coma lo “Fènix”, lo Buòu de Mèsa renais tojorn de sas cendres, e amb el, l’espèr de jorns melhors.

 

*Lo Buòu, amb son companh de rota lo Chivalet, sont los dos animals totemics de Mèsa.

 

Yvonne BEAUME.

Mèze, le 4 NOVEMBRE 2020.