Nadau a Possan lo 2 de julhet

 

La rièja del Jaumet N°84

 

Grèc, pluòja al bèc. Baste que siá verai!

 

Orizontalas 

1) Flor del remembre 

2) Ocultada. 

3) Marsupials d'America. 

4) Sénher. MST mal curada. 

5) Enfant. 

6) Fan de telas.

 

Verticalas  

A) Planta. 

B) Vermenar(s'). 

C) Multiple de dos. Sodium quimic. 

D) Parla, reborsièr. 

E) Revòuge, tarrabastal. 

F) Poèmas. 

G) Morres.

 

Negras

     C4, D5, F5

 

Solucion de la darrièra rièja.

 Priorat - Lardèri - Asmatic - Teas(tesa). Dò - Et. Obras -Lampesa.

 Platèl - Raseta -  Irma - Òdas - Ret. Fe - Aridas -Ticosa.

 

Plòu pas me'n vau asagar!

CORONAVIRUS. Seguida.

 L’UÒLH DEL BUÒU.

LA BILHETA DE L’IVONA DEL CERCLE OCCITAN DE MÈSA.

 

Un dels efèctes de l’epidemia del coronavirus – e es pas lo pus marrit – es qu’a destimborlat lo mercat immobiliari.

Las demòras dels vilatges a l’entorn de las vilassas coma Montpelhièr, an vist lor prètz montar a la lèsta, dempuèi lo desvolopament del teletrabalh. Lo mond que n’avián un confle d’èstre confinhats dins d’apartaments, e qu’avián quatre sòus davant eles se sont ronçats sus los ostals, de preferéncia amb jardins.

Sus lo litòral es parièr, la raretat de las demòras a la venda fan escalabrar atanben los prèses.

En aquò s’apondan de taus d’emprunt baissats coma jamai.

Lo revèrs de la medalha es que los taus remunerators de l’esparnha son, amai eles, al ras de las pimparèlas.

E se n’i a qualqu’unes qu’esparnhan encara, cal creire qu’es per páur de l’endeman, plan incèrt per eles. Vai te'n saupre coma la situacion va virar dins l’avenidor.

Pel moment, ieu quand me'n vau a la banca cercar d’argent, disi pas pus que me'n vau a la banca, disi que me'n vau a la grépia, es a dire a la gardariá. Pas mai.

Ivona BEAUME.

Mèsa, lo 28 de junh  de 2021

CORONAVIRUS. Suite.

Un des effets de l’épidémie du coronavirus – et ce n’est pas le pire – c’est qu’il a transformé le marché immobilier.

Les habitations des villages des environs des villes comme Montpellier, ont vu leur prix monter rapidement depuis le développement du télétravail. Les gens qui n’en pouvaient plus d’être confinés dans des appartements, et ceux qui avaient quatre sous devant eux se sont rués sur les maisons, de préférence avec jardins.

Sur le littoral, même chose, la rareté des biens immobiliers à la vente font grimper aussi les prix.

A cela s’ajoutent des taux d’emprunt baissés comme jamais.

Le revers de la médaille est que les taux de rémunération de l’épargne sont, eux aussi, au ras des pâquerettes.

Et s’il y en a quelques uns qui épargnent encore, il faut croire que c’est par peur du lendemain, bien incertain pour eux. A savoir comment la situation va tourner dans l’avenir.

Pour le moment, moi quand je vais à la banque, je ne dis plus que je vais à la banque, je dis que je vais à la crèche, à la garderie. C’est tout.

Yvonne BEAUME.

Mèze, le 28 juin 2021.

 

Perpetuitat

La guinhada de l'IEO34 sus ràdio Lengadòc (en picant sus l'image)

 Diga ! Ai la bèla-maire que nos ven de far un present quauques paucs curiós que me daissa soscaire, figuratz-vos que nos ven d’ofrir una concession a perpetuitat, au cementèri dau vilatge, en fàcia lo sieu de tombèl. Saique per nos téner d’a ment e a posita per los sègles dels sègles… Bon, val melhor aquò que d’anar far un castèl dins las Espanhas amb tas cendres mòrtas, non ?

Abans que d’i bastir mon darrièr ostalon amb sa cava plan fresqueta, ima coma se deu per respècte per totes los bons vins d’aquí que m’empassère, me pense en bon paisanàs que siái d’aprofièchar d’aquel petaç de tèrra plan femada per far butar quauques rabetas que l’aiga i es a gratís au cementèri e que siái ieu un pauc d’a Seta : una rabeta me fa fèsta !

Vòls que te diga ? Cau relativizar. La perpetuitat en França per los mòrts coma per los assassins es ara tota relativa, ne prenes per 50 ans, pas mai, abans que d’anar jogar dins la gandòla a l’osset amb los dròlles dau sègle venent, MDF, Mòrt sens Demòra Fixa per lo demai de ton eternitat.

Me venguèssetz veire dins lo temps que serai a Santa-Repausòla, seretz plan emai dins lo plen de l’estiu, i a d’ombra. Es un cementèri plen de mond d’amontdaut, de l’ubac, qu’an per costuma de se far rebondre amb un aubre sus lo ventre, mai que mai un oliu. Auretz que de demandar dins l’oliveta lo maset dau Montamametas.

Mas, avisa, se venètz pas a mon enterrament, anirai pas au vòstre.

 

Enfin es çò que ne dise, ieu…

 

La guinhada de l’IEO34. E, rau !

Miracle de l'Amor !

La cronica Midi Libre dau Joan Loís Blenet

  La politica nos ofrís de miracles coma de far de trionfes electoraus sens electors. Enclausits
dins nòstras eleccions pre-presidencialas avèm pas vist que la politica nos ofrissiá un miracle de l’amor. Aquò se passèt en Catalonha ont sabèm dempuèi Mistral qu’i avèm de fraires. Lo Conselh d’Euròpa que recampa los 47 Estats del continent a finit per estudiar l’afar dels catalans. Ne tirèt la conclusion que çò que se passa au Reiaume d’Espanha, coma en Turquia, es pas brica compatible amb la democracia. Votèt lo 21 de junh, per 70 voses contra 28, l’exigéncia de liberar los presonièrs politics, de reformar los delictes de sedicion e malversacion e d’arrestar de perseguir Puigedemont e los exiliats.
E vaquí lo miracle. Prevengut, lo cap dau govèrn, Pedro Sanchez, organizèt a tota borra pel meteis 21 una conferéncia bèla a Barcelona. I diguèt amb estrambord qu’an retrobat l’Amor. Lo paure el s’èra perdut dins lo palais reial del temps qu’aplaudissian los matracatges, embarraments e condemnacions « la mano en la mano » amb la drecha e son extrèma, Vox. Dins un discors plen de paraulas nòblas, convivéncia e respècte, anoncièt que lo 22 farián la gràcia als engabiats. E aquò sens cap d’influéncia mas per la simple e bèla rason que « Vos aiman, catalans ! ». Meravilhas de l’amor !

 
Traduction à retrouver sur Midilibre.fr

PAPIERÒT MENERBÉS (in La Semaine du Minervois, 24/06/21)

 Solidaritat

Venèm de comprene que lo triptic Libertat-Egalitat-Fraternitat aviá coma de plomb dins l’ala : pas de libertat d’aprene o d’escriure l’occitan, pas d’egalitat entre la Cultura (amb una C majuscula de m’as-colhonat-quand-t’ai-vist) e nòstra (que dison) jos-cultura e, per la Fraternitat, sèm lo caganis doblidat dins un canton que nos interdison de jogar dins la cort dels grands. Alara, se ne cresèm tres discs que venon d’espelir de grops occitans, nos demòra coma ciutadans d’aqueste país d’Òc e de la Tèrra tota de se raligar darrèr lo mot : Solidaritat.

- Per Garric, amb sas musicas per dançar e/o escotar, sus unas paraulas del Danís Galvièr, es simple coma tot : vist que Solidaritat es lo titol de lor album. « Solidaritat, Solidaritat / Es mai qu’una paraula, es un combat/ Es lo camin unic per l’Umanitat / Per lo bonaür a inventar / Per la vida desrevelhar / Per riquesa partejar / Per desmargar la pauretat / Per l’avenir qu’avèm somiat / Per lo mond que cal cambiar /… » Un jorn, nos traparem plan dins « L’ostal Umanitat : Las diferéncias son necessitats. » Tot aquò cantat en occitan, « una lenga portaira d’istòria, que florís dins las nèblas d’ara e espandís lo perfum volatil del devenir. Fòrta e freula, doça e rufa, sòmi e luciditat. Se trufa de las mòdas per se vestir de sens ».

- Amb Goulamas’K, partissèm en quista d’una Luna roja per nos balhar vam, afrontar las dificultats del quotidian e gardar e promòure l’esperit de solidaritat e de fraternitat, sens doblidar l’amor. Pr’aquò, caldrà plan provocar una bèla revolucion en plaça de gaitar la libertat viure sos darrièrs jorns fàcia a las dictaturas e al poder dels petrodòllars amb la volontat fèra de viure a ne crebar e d’afrontar las incertesas de l’amor ; nos devèm pensar Geronimo puslèu que Mickey o MacDò, amai s’es complicat d’èsser a l’encòp : manhac e borrut, drac e puput, petit e grandet, garri e gat, solelh e agram, caluc e trobador… Luna roja, volèm pas esperar cent ans ta venguda : siás pas una luna mercruda !

 

Massilià afortís son Sale caractère. Pas que siaguen missants pel brave monde, mas per bramar encara e encara : Stop the cono ! Marselha, país de bramaires e de repotegaires : la crenta es de veire s’arrestar aquel romegadís ! 13 aires sus unes tèxtes ciselats, par denonciar las leis del mercat e una pandemia nomenada capitalisme : « ges de jorn sensa tracàs, la tèrra es un poiridièr, la mar es un bordilhièr, lei richàs e lei banquiers de lònga chucant l’argent ». Nos demòra encara de caçar los profitaires e de cridar Visca la solidaritat : « C’est une chanson faite à la maison / Qui dit que, dans la vie, il faut veiller sus ses amis. / C’est une chanson qui dit sans façon : / Interdit aux conos ! Vive la solidarité ! ». De segur que, se cercatz lo oai, amb Massilià sètz a la Bòna adreiça « per cantar, pantaissar, s’esgaiar sus lo camin de la vida ».

Òc, solidaritat es un polit mot, camaradas !

Solidarn’Òc Roch