Avèm lo plaser de poder faire per vos un punt sus las mai recentas recèrcas e trobalhas sus la vida e las òbras de Viravent Trucabarral. Articles de premsa trapats, testimoniatges indirèctes (e gaire fiables), suposicions sens cap de fondament confirman lo ròtle central jogat pel poèta-enològue de Cassanhòlas dins l’actualitat viticòla e vinicòla occitana long del sègle 20.
• Vin de messa : Lo paire Bernat Pregadieu, prèire de Cassanhòlas cap a 1920, notèt que trapèt lo vin de messa mai aigalut del temps que lo pichon Viravent fasiá enfant de còr.
• Faula : Sabiá de per còr una version bearnesa del Corbàs e del Rainal. La que s’acaba atal : « Lo corbàs, vergonhós e confús, jurançon que se li tornariá pas prene ! »
• Bicicleta : Lo jove Trucabarral faguèt una corsa ciclista, mas trapèron que, s’èra valent, ganhariá jamai una corsa de montanha e que sa punta de vitèssa despassava pas la d’un cagaròt. Li proposèron de se metre al servici del cap de fila de la formacion. Quand aprenguèt qu’aquela foncion se disiá « faire lo portaire d’aiga », lo jove Cassanholenc escampèt la bicicleta dins un valat e se tornèt jamai metre en sèla.
• Sonhaire : Foguèt un temps lo potingaire de l’equipa de XIII de Posòls de Menerbés. Amb lagremas als uèlhs, lo Jò Salès d’Argelièrs nos parlèt de sa maleta magica e de sas fiòlas-miracle. Contenián : carinhana per se remetre d’una castanha ; granacha per reviscolar lo que s’èra fait agranar ; mèrda de cocut per melhor téner la pauma ; lo riquiquí pels cas desesperats. Fasiá tanben emplastres amb de rausa. Al moment de la pausa, sortissiá lo barral de vin blanc. En cas de victòria (mas aquí la caissa li faguèt la sason), fasiá petar los taps de blanqueta.
• Amors : Se sabèm pel menut (o pauc se’n manca), totes los vins que tastèt, presèt o detestèt, los documents son plan rares sus sas relacions amb las femnas. D’unas revistas a escandal (coma La Setmana de Menerbés – per pas la nomenar) veson lèbre al cabeçal (formula menerbesa per : anguiala jos ròca) amb lo retorn insistent dins sos escrits d’una Dama Joana. Tant erotica siague l’evocacion d’aquela dòna, es clar per sos amics que Viravent cantava los meritis de la dama-joana ont servava la quintesséncia de las cartagènas menerbesas !
• Avís avisat : Una novèla revista suls vins pausa en cobèrta de son primièr numèro la question : « Lo rosat : es de vin ? ». Per Viravent Trucabarral, la responsa èra clara coma una clareta de Dia : non. Explicava : « Los umans, avèm de globules roges que la coloracion proven de l’absorcion de vins roges o negres. Avèm tanben de globules blancs que la coloracion proven de l’absorcion de vins blancs. Coma avèm pas de globules rosats, aquò vòl dire que beure de rosat servís de res e, qu’en consequéncia evidenta, lo rosat es pas de vin. Tant val beure d’aiga d’Alet que de pretendut « vin » rosat! » (Precision : L’espicièr del vilatge testimonièt que jamai de la vida Trucabarral li crompèt una cantina d’aiga d’Alet).
Estanca-semals Roch
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada