La cronica Midi Libre dau Joan Loís Blenet
Uèi primièr de mai fasèm pauseta per festejar lo trabalh. Es un brave jorn de jòia de la prima per evocar lo Jòi. La Societat que se maina daus eveniments bèls de la Metropòli dau Clapàs causiguèt de se dire Enjoy. Es pro comic e plan dins la tissa de se cercar un nom anglés sens s’avisar que tenèm aquí un mot que pòrta mai de sens qu’aqueste mantlèu aculturat. Avèm, en lenga d’òc, alencòp la jòia e lo Jòi. Son diferents ja que son pas dau metèis genre. Jòi fa encara uèi usatge de pichòt nom. Mas sabèm plan que per aquò lo rare es jamai enterrat e pòt venir de vòga, los Basile, Marius e Gaspar d’uèi ne son testimònis. Lo Jòi es un mot important pels trobadors que nos balhèron pas res de mens que la renaissença de la poesia europenca e l’amor. Aqueles aluserpits fasián la diferéncia entre Jòi e jòia. Ligat au trionf de vida qu’es la prima, lo Jòi es actiu : « Lo Jòi fa nàisser cent jòias » disiá lo saberut Carles Camproux. Religa las valors de vitalitat e d’exaltacion lirica amb en mai l’alegresa, lo gaug totau davant la beutat.
De segur es ligat a l’amor mas per un trobador res non val s’es pas ligat a l’amor. Òi, lo primièr de mai florit es un bon jorn per prene lo monde amb Jòi, au rebors d’un tristum senhorejant que nos rosega l’èime. Que Jòi mene la vòstra vida !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada