dilluns, 6 d’abril del 2020

PAPIERÒT MENERBÉS de l'Alan Roch (in La Semaine du Minervois, 02/04/20)

LO GRAN DE SABLA


Las jaladas, la granissa, los aigats e ara lo virus : cal aver bona codena per téner lo còp.
Quand escrivi aquestas regas, lo confinament se perseguís e sèm plan luènh de saber las consequéncias bèla d’aquela pandemia sus l’anar de nòstra societat e suls rapòrts umans. Aquel virus fa pèrdre una brava part de çò que portam de jòia e d’esperança pel monde d’ara e de deman, per nòstra vida e la dels joves.
Lo virus a capitat d’afabrar las libertats democraticas e de confortar e renfortir a l’extrème un sistèma de susvelhança total que se reprochava a las dictaturas : policièrs e militaris per carrièras, elicoptèrs e drònes, seguit informatic de vòstras piuses de telefonilhet, reconeissença faciala de las camèras de susvelhança, daissatz-passar e cobris-fuòc, …
Probable que los que presican la dematerializacion de quasiment tot traparàn lor satisfaccion dins aquel monde ont cadun e caduna es remandat a las termièras de son ostal, amb la necessitat (marcada dins cap de tèxte, de lei, de Constitucion estatala, de tractat internacional) d’èsser restacat a la marcha dels afars per un ligam informatic obligatòri jos pena de se trapar fòra-monde, fòra-societat, jos pena de pas poder consultar un mètge, jos pena d’èsser desinformat total, jos pena de venir un fòrabandit de la societat. Lo Fraire Grand se noirís del caminament del Covid-19 !
Lo confinament mena a una reflexion bèla suls sistèmas carcerals. Quand siás a passar una mesada dins ton ostal ambe monde que coneisses, monde de la familha : l’òme, la femna, los parents, los pichons… amai se tot se passa del melhor del monde, a un moment soetariás d’aver unes grands moments de solesa e de recuperacion per pas venir l’ors que vira en gàbia o lo peis roge dins son aquarium. Arribas a comprene las dificultats de reinsercion per gens tancadas 24 oras sus 24 amb collègas qu’an tanben faitas causas punidas per la lei. Aisit de pensar que d’unes tornen pas trapar los dreits camins a la sortida de preson…
Lo confinament mena tanben a una reflexion bèla suls sistèmas sanitaris : cal de tropas per combatre la malautiá. A la velha de l’ataca virala, los espitalièrs de Carcassona distribuissián papafards sul mercat de la Plaça las Èrbas per denonciar la supression prevista de 90 pòstes a l’espital local… La realitat umana demòra mai fòrta que las projeccions economicas e lo frejum de las chifras desumanizadas.
Per l’ora, del temps d’aquel embarrament, i avèm ganhat de tornar veire totes los episòdis de Zorrò e de comprene que, se l’espadaire de primièra a de besonh del sargent Garcià, cada Dòm Esquichòta a besonh de son Sancho Pança. E encara, segur qu’èra mai aisit e mai simple de se batre contre los gigants-molins de vent que, per l’ora, l’es d’ensajar de combatre aquela salopariá de coronavirus. Quora tornarà l’ora quieta de l’aperitiu jols platanièrs de la plaça del vilatge, ritmada pel bruch de las bòlas de petanca ?

Arena Roch


Los mai legits