L’UÒLH DEL BUÒU
LA BILHETA DE L’IVONA DEL CERCLE OCCITAN DE MÈSA.
DE CONTES DE MA GRAND LA BÒRNIA.
Quand sèm pichotets, nos aiman faire paur amb d’istòrias, afrosas quand òm i pensa. Se regalam, amb d'estrementidas d’esglai, de veire lo lop manjar la grand del Capaironet Roge, Barba Blava engolir sas femnas, e lo Poceton se far semenar e abandonar per son quiti paire dins la forèst. E tant e tant d’autras istòrias de la meteissa farina, fins a la de nòstre regretat vesin lo paure Boby LAPOINTE, que cantava amb un aire simplet : la mamà del peis es plan genteta, e ieu l’aimi plan…amb de citron.
De qué vòl dire aquò, senon que dins la vida, cadun trapa son predator, çò qu’empacha pas cadun d’èstre predator a son torn. E l’òme es pas lo darrièr ¡ Aquò es tant dins la natura umana coma dins la natura tota, que la cançon de Boby Lapointe es apresa dins las escòlas mairalas ; plai tant als nenons que rintrant de l’escòla la cantan a lors parents e a lors grands.
Seriá pas un biais d’èstre en capacitat d’acceptar nòstras mancas, e d’èstre armats per afrontar la vida? Mas l’òme, que d’instinct se pren per lo Rei de la Planèta Tèrra, seriá pas a mostrar son impoténcia davant quicòm que se vei pas, que s’entend pas, que se sentís pas, mas qu’es plan aquí, e que se'n pren, aquel sacamand, als mai febles, fins a los tugar, de còps.
Vòli parlar del Coronavirus que nos empoisona la vida dempuèi de meses, s’aplicant a metre de genolhons l’economia de la Tèrra entièra. E, parlem pas de sas consequéncias sus los rapòrts umans, cadun se mesfisant de son vesin e tanben d'el meteis! Auriam pas trapat nòstre mèstre?
Mas es pas dins las abitudas de l’òme de se daissar caucigar los agacins sens reagir. I metrem lo temps que cau e ganharem la partida, cadun a sa plaça e segon sas capacitats. Que, ara, la situacion es devenguda l’afar de totes.
E qu’òm me venga pas parlar de ”collapsologia” ¡ Na.
BEAUME YVONNE.
MÈSA Lo 16 de SETEMBRE 2020.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada