Un conte indian amb una revirada occitana dau Miquèl Pedussaud.
Un òme dintra dins una bòrda. Vei un polet dins la cort e s’en va trobar lo paisan :
- Òme, anuèit devi organizar una fèsta a l’ostal pels amics e me caldriá un polet. Quant fa aqueste ?
Lo paisan respond :
- Dos quílos sénher.
Lo client capeja e d’un biais dubitatiu fa :
- Aqueste va pas. Me’n caldriá un mai bèl.
Èra lo sol polet que demorava dins la bòrda, los autres èran estats totes venduts. Pasmens lo bordièr voliá pas daissar passar l’ocasion. Aganta lo polet e se’n va a la solharda, en tot explicar al client :
- Aguètz pas paur, sénher, ne vos vau cercar un de mai polit.
A cap d’una estona sortís amb lo meteis polet e fa :
- Aqueste es mai bèl, sénher. Espèri que vos agradarà.
- Quant fa aqueste ? demanda l’òme.
- Tres quílos, torna lo paisan sens trantalhar.
Alara, lo client ditz :
- Fòrt plan, preni los dos.
(Anonim, India)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada