La guinhada de l'IEO 34 !
sus RÀDIO LENGADÒC, d'escotar sens cap de moderacion. (Picatz sus l'imatge, i tombaretz)
36 – Tastin-tastorum
- Diga ! Tasta-me aquel vin bio. Me ne diràs quicòm. Saique, emai tus mon amic, lo tastaire mai crane de la creacion, tus mon fraire de vin, segur que de coma aquò dins ta vida de chuca-fiòla, ni per totes los ectos que t’empassères, n’as pas gaire saborejat de tan bon. Ane, zo, per un còp, regala-te. Lo vin es lo lach das vièlhs e sèm pas joines ! Tastin-tastorum coma los gargotièrs, rasum-potum lo plen gòt ! Santat !
- A la nòstra !
- Srlppp.
- Glop, glop.
- Arch !
- Alara ? Qué ne dises ? Es pas bon aqueste ? Ven d’un domeni dau costat dau puòg de Sant Lop que son a la poncha de la tecnologia. Vendemiat de nuòch, te prègue, refrescat tanlèu a la glaça carbonica, vinificat en musica… Un vin d’aquí, que parla la lenga nòstra, fach per de mond d’aquí…
- Que la parlan pas pus e que se’n sovenon sonque per faire petar la reclama en escalprant la crotz occitana sus la botelha.
- Rai, agacha-me aquela tinta, aqueles rebats granats, sentís-me aquela noléncia florala, es pas dau fauternat[1] aquel d’aquí ! E la boca, poderosa coma lo Suc aquí tocant ! Aqueste vin, o te dise, aqueste vin se fa donar dau « Monsur » !
- Vòls que te diga ? Ton vin m’emmèrda.
- Aquela empega !
- Ton vin a gost a fiu d’aram, pas mai. Es anujós coma la pluòja,. Me mancan, me mancan la sabor mordenta dau glifosat a la poncha de la lenga e tanben, o cau dire, l’intensitat dau piralion[2] sus lo cèl de la boca !
- …
- E puòi, te rementas, quand pichotets òm pissava sus los geranis de la tanta Nina, aquò m’agradava, crebavan copsèc !
Enfin, es çò que ne dise ieu…
La guinhada de l’IEO34. E, rau !
[1] Vin fauternat = la fautèrna, planta que buta dins las vinhas, pòt donar au vin gost e odor desagradius.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada