« Cal pas desconar ! » : la formula torna aisidament dins las convèrsas per significar que cal pas faire d’asenadas : « Al mens, pauròt, fagues pas aquò : descones pas ! » o per sotalinhar quicòm que truca : « Aquí, an desconat ! » e qu’auriá plan ameritat un autre tractament.
• Ròcafòrt sens lait : Legit un article sus la realizacion per una vegana roergata d’un Ròcafòrt sens lait de fedas, a basa d’un producte autenticament local : la notz de cajó. D’en primièr, compreni totjorn pas aquela tissa de dire que, per exemple, lo Ròcafòrt correspond pas a la filosofia vegana e, dins lo meteis temps, ensajar de ne tornar faire un de semblable mas artificialament : per ne tornar trapar lo gost, çò qu’indicariá que lo Ròcafòrt tradicional es bon (excellent !). Las bruèissas intervenguèron per capitar lo Ròcafòrt-Barranhauda. E s’intervenguèron pel formatge vertadièr, lo vegan es plan una falsa copia renduda per unas alquimistas del non-res ! Sioplèt, auriatz una lesca de pan, un talhon de Ròcafòrt (plan verd) e un veirat de muscat de Sant-Joan. D’aquela istòria, francament, i a plan de qué ne faire tot un formatge !
• Los con-centrics : Fa unas annadas se tenguèt dins aquesta cronica una polemica bèla suls cèrcles jaunes pausats pel plastician soïsse Felice Varini sus Ciutat de Carcassona, costat pòrta d’Aude. Los unes sotalinhant l’inscripcion de Ciutat dins l’expression picturala liura de l’art contemporanèu ; los autres denonciant lo descarament del monument. La mòstra deviá èsser efemèra e los ronds enlevats. Problèma : tres ans apuèi, se ne vei encara la marca. E aquí, un novèl concèrt de protèstas se lèva. Nos respondon qu’avián fait d’estudis ; valent a dire : de pausar la matèria dels cèrcles sus una paret del castèl e l’enlevar… una setmana apuèi. Conclusion d’aqueste estudi seriós : las pèiras serián pas tocadas. Degun pensèt que l’exposicion al solelh, al vent e a la pluèja durariá pas sèt jorns, mas una brava mièja-annada. Consequéncia : los liquens mòrts jos l’alumini e l’aparicion d’aquel gris-mirga que se vei autant que lo jaune que fasiá que passar.
De qué demòra coma solucions : pegar suls ancians cèrcles jaunes de cèrcles color pèiras vièlhas, mas aquí l’artista bramariá al desvirament malonèste de son òbra… E ben per qu’aqueles con-centrics se vegèsson pas mai, demòra que de netejar totas las muralhas de Ciutat, que las pèiras tornèssen dins l’estat del jorn de lor pausa… Un pichon problèma pasmens per capitar l’operacion : lo finançament. Notatz qu’amb d’espongas, de bròssas e de balajas, se poiriá avançar lèu en mobilizant totes los caumaires novèls e los estudiants sens estudis aprèp los temps de confinhament e de cobrifòc !
Soi pas anat verificar se, dins lo catalògue de sas òbras, lo transformator elvetic de l’aparéncia dels monuments a rajustat : « Installacion efemèra-durabla a la Ciutat de Carcassona ».
Francament, cal pas desconar !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada