La guinhada de l'IEO 34 !
sus RÀDIO LENGADÒC, d'escotar sens cap de moderacion. (Picatz sus l'imatge, i tombaretz)
Diga ! L’omo modernicús te dintrèt dins lo sègle auturós e plen de cròia, abotiment ultime de l’evolucion que se vesiá, mercé son saupre tecnologic, subre totas las leis naturalas. Que non pas. Basta qu’un chinés se mange una adòba de pangolin fa dos ans per que lo mond tot n’aja encara uòi lo regolitge, a tòca-dents ; qu’un pòrta-conteneires fague tap -tap pas tarat taparà- per que l’economia mondiala siaga a las espèrras e constatam que sèm totes en galèra dins lo meteis negafòls.
Mas i a causòtas risolièiras. Figuratz-vos que la marrana e l’acomolòfi grandaràs de batelasses son l’encausa d’una manca de nans decoratius que los angleses s’aiman de metre sus sa pelena, o quand l’istòria s’entitola : lo gigant dels pès de pasta sinhòla e lo nanet de jardin. Aguèsse ieu un amic barbut e corta-camba que li conselhariái d’anar trabalhar dins la perfida Albion…
Vòls que te diga ? Podètz anar córrer verificar, n’i agèsse encara de nanets a la jardinariá dau canton que fariatz un pache bèl. E ges de laguis, son dobèrtas las jardinariás que son comercis essencials. Es pas coma los mercands de vestits de dejós que venon, per poder tornar trabalhar, de lançar la crida : de culòtas a Matinhon e cadun de mandar au Joanòt un parelh de braietas. Serà vestida per l’ivèrn sa polida ! D’efièch, lo govèrn decidiguèt qu’eslips, fardas de dejós e pelhòtas de dentèlas èran pas indispensables a la nòstra vida vidanta. Perdona-me Gisèla, mas me demande se son pas espaurugats per lo variant bresilian ?
Bon ai pas ges de conselh de vos donar mas dau biais que vira canturla lo mond es lo moment d’investir e de copar la denieiròla. Qu’una sarda se cunhe dins l’estrechura d’Ormuz e anaretz en bicicleta ; que los chineses -mai eles !- obtengan lo drech de grèva, es lo tafanari a l’èr que seretz.
Enfin es çò que ne dise ieu !
La guinhada de l’IEO34. E, rau !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada