Per un omenatge au Miquèl Decòr que nos ven de quitar. Çò melhor, se lo legir, se l'escotar. Encara...
Se lo
jorn
Se lo jorn un bèl jorn deu puntejar tot negre, se lo solelh polsós dins son ombra se nèga, se lo monde es ric de sos paures, totjorn, m’espères pas, aurai levat lo camp, partirai dins l’escur, ausiràs pas mon pas…
-Passarai dins la pèça a costat-
Auràs pas qu’a gaitar a l’entorn de l’ostal : l’araire virarà la tèrra sul costat, la graula seguirà per faire son prètzfach, e l’òme plegarà las espatlas, lo cap.
I a tròp de calhaus dins l’umanitat de mon rèc, tròp d’amargalh dins mon empèri de silenci…
-Partirai dins l’escur, ausiràs pas mon pas ; passarai dins la pèça a costat.
Lo tais
A la cima del puèg que cramèt l’an passat i a un jaç amb un tais qu'espèra tot l’an que los rasims vairèsson e veiràs que per las vendémias que venon sortirà de son trauc, davalarà cap a Rèc d’Eimes e vendrà manjar la frucha que penjòla, negra, confla, fresca a ne ‘n petar. Mai que las vises son longassas e crosan pro dins lo malhòl que lo paire tornèt plantar aquò fa cinc ans e que i a pas de blet nimai de caucidas que l’èrba i es plan rasa, e verdeta, que los frairòts lo tenon pròpre, los perdigalons s’i venon fretar las alas dins la greseta farinosa, mas lo tais, el, lo veiràs pas que s’amaga lo jorn e sortís la nuèit. Espèra que la còlha se’n foguèsse anada, que lo solèlh trescolèsse darrièr los pins d’En Ratièr, que la frescura amanhaguèsse lo fons del penjant e aquí, aquí solament, limpiós coma una anguiala, se glissarà per las tièras, puntejant de son morre caud e umedós, davalarà fins al carrat de terret blanc, seguirà la rega de muscat e alara s’as sauput demorar muda, entre las rasics d’un soc de fraisse, te mostrarai sos uèlhs qu’an un viston de carn e ausiràs son crit ferun cada còp que quicha dins son cais un pichon gran d’etèrne gaug.
Lo bombardièr
Quand se veirà
lo bombardièr escampar pluèja de confètis
la granada s’espetar de rire
la bala far de ziga-zagas coma lo serpentin
lo tank
passejar filhas a la fèsta
la boca del canon
faire riseta a l’objectiu
farai de Carnaval
la fèsta nacionala.
Extraches dau cd Tresaurs d'Occitania, Aura produccion
=> http://www.madeinoccitania.com/tresors.php
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada