DRAC escanaira

Avèm cadun obligacion de portar ajuda a una persona en perilh. Es dins la lei e podèm èsser condemnats per “non assisténcia a persona en dangièr”. Evidentament aquesta obligacion es plan mai imperativa per quauqu'un de qualificat pel secors o pel suènh. Fariá una circonstància agravanta per un mètge o un pompièr que vendriá pas ajudar quauqu'un dins un accident o autra malparada. Es una situacion pro semblanta qu’avèm aicí dins un autre domeni, lo de la cultura. La persona nafrada es la nòstra lenga que l’Unesco la declara en “grand dangièr”, abans darnièr gra de l’escala de marrida santat das lengas. Aprèp i a “moribond” abans lo De Profundis. Lo mètge que bada es la Drac, Direccion Regionala daus Afars Culturaus. Son nom marca plan sa mission de santat culturala.
A la vista de l’alarma de l’Unesco aquela institucion se dèuriá mobilizar, organizar un plan d’urgéncia, botar de credits, bolegar las collectivitats per sauvar, ajudar la lenga-cultura de son territòri qu’es en perilh. Aquò seriá lo normau. Mas dins la realitat avèm lo mètge que refusa de veire lo nafrat qu’es davant el e fa pas res. Au contrari trabalha a l’escanar amb un fum de mesuras que fan empacha a sa vida. A la vista d’aquò se ditz que Drac significa en realitat Direccion regionala de l’assassinat culturau.
Traduction à retrouver sur Midilibre.fr