La guinhada de l'IEO34 sus ràdio Lengadòc
Picatz sus l'image i tombaretz.
Diga ! Los temps que sèm son de mai en mai sornes… Nos en trachèrem quand lo Merdoset, a la chut-chut, escurziguèt lo blau dau drapèu de França en 2018. Quin rambalh nos faguèron pas que per aquela pelha ! Mas a i agachar de mai prèp, aquela mòda de l’escur veniá de mai luònh per tocar la societat tota e se los dau rugbí ne tòrnan uòi, fotbolaires e gendarmas, qu’an totjorn beluguejat per son intelligéncia, i son en plen dedins.
A drecha, lo marina es de mòda, basta qu’o siague pas a de bon... De la planeta blava venguda verda e ara verd sorne ; dau roge de l’esquèrra -adieu la ròsa- que vira de còps au violet episcopal, fòrça es de constatar que i pas que los de l’extrèma drecha que se vòlon esclarir cap au brun o au gris. Çaquelà, l’Agata Cristie vos o diriá, lo negre a passat de mòda emai l’arcolan politica venguèsse de mai en mai freg, s’entenebrèsse l’arc de seda…
Las colors fonsadas son mai elegantas, dison, aqueles que tenon lo bon gost autoproclamat, lo sieu, lo de París. Nautres, pauròts, i entendèm pas res e de tot biais nos faràn pas la camba mai polida. Lo roge de nòstra bandièira demorarà sempre lo de la sang d’un pòble…
Vòls que te diga ? Pasmens la color es fondamentala, es çò que te permet de jutjar un vin a la primièira ulhada, d’entendre que l’òli es a l’oliva o de saupre abans que d’o tastar que te l’an negat lo pastagàs ; per la politica qué que votèssetz au mes d’abriu, totes los partits vos l’an servat, lo jaune serà vòstre. Tot elector de la prima es un cocut putatiu que s’ignòra…
Enfin, per çò que ne dise, ieu.
La guinhada de l’IEO34. E, rau !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada