Un conte que nos fa passar la Monica Bellegarde (revirat dau chinés)
I a fòrça temps los tigres sabián pas caçar.
Avián pas ges de rusa, coneissián pas ges de tecnica. Se noirissián a tot astre, bon astre en rodar pel campèstre pels bòsques e per las montanhas.
Sos cosinets, los cats, eles sabián caçar.
Un tigre, fasent pas cas de son orguèlh, anèt veire un cat vièlh reputat per sa saviesa e lo preguèt de li ensenhar las astúcias del mestièr. Lo cat, intelligent e aimable, acceptèt....
Caliá prene son temps ! Cada jorn lo cat ensenhava un biais novèl de caçar a son escolan estudiós. Imaginatz ! un tigre, aquel felin mostruós, escotant amb atencion un cat vièlh pichonet ! Èra pas de creire !
Al cap de tres meses , lo tigre sabiá caçar. Podiá conéisser d'ont veniá lo vent ,seguir las pesadas de la salvatgina, trobar los carreirons de las cabras o de las gasèlas.
Sabiá s'amagar dins las èrbas nautas e prene son temps abans de sautar sus una preda.
D'ara enlà son saber èra tant grand coma lo del cat, e, del còp, lo senhor de la jungla, sople e poderós, ara se disiá que ne fariá pas qu'una maissada d'aquel minuscul manjaire de mirgas !
-Tè! vaquí una idèa de las bonas !
Mas lo cat vièlh sospechava que son escolan orgulhós acceptariá mal qu'un cat pichonet e saberut foguèsse mai fòrt. Coneissiá, per experiénça, aqueles èstres mediòcres e vanitoses qu'an besonh de las aparéncias per semblar senhorejar. Emai qu'aguèsse aprés fòrca causas d'el, lo tigre perdonariá pas a aquel èstre nascut inferior de paréisser mai intelligent.
Alara lo cat se mesfisava ...
Un vèspre, lo cat diguèt al tigre que l'ensenhament èra acabat, que li avia ensenhat tot çò que sabiá. Volguèt prene comjat, mas la bèstia fèra respondèt :
-M'as tot aprés, alara coma soi lo mai fòrt, soi melhor que tu. Te vau cochar per que lo rei deu pas aver de professor, e degun es mai saberut que el !
Aprèp aquela paraula piòta, ataquèt lo mèstre vièlh. Aqueste que s'esperava a aquò escalèt l'arbre tot pròche, viu coma l'eslhauc.
En bas, lo tigre fòl de ràbia bramava :
- Messorguièr! m'as pas aprés a caçar dins los arbres !
E lo cat se risent :
-Ai servat lo secret que sabi que siás vanitós, auturós, pretensiós... e feble dins l'èime! alara me soi aparat !
Dempuèi los tigres caçan pertot levat dins los arbres e los cats , eles, n'an fach lor domeni preferit.
E cric e crac mon conte es acabat.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada