Las ombras desaparegudas (2)
De l'Alan Roch.
Un autre avantatge de la disparicion de las ombras : tot lo monde seriá gaujós ; degun pus de triste e d’ombrós, mas èsser totjorn content, al cap d’un moment, aquò pòt alassar.
- totas las decisions se prendrián a la lèsta ; los inocents se farián arrestar e la mèstra poiriá dire qu’as copiat sul vesin o la vesina per çò que i auriá pas mai l’ombra d’un dobte
- tot lo monde gardariá sa fòrça e son energia : pas question de venir l’ombra de se
- pas mai de besonh de causir lo costat ont s’installar dins los estadis, pas de sol y sombra que tot seriá al solelh
- d’unes personatges importants saupràn pas mai de que faire vist que lor secretari los seguirà pas mai coma lor ombra
- los artistas qu’avián montat espectacles d’ombras chinesas deguèron se reconvertir dins d’espectacles de son e de lums.
- trèvas e fantaumas que vivon dins l’ombra avián desapareguts
- tot lo monde èra vengut d’un coratge fòl : degun pus aviá paur de son ombra
- pas un, pas una a córrer aprèp son ombra : las idèias de totas e de totes èran de la clartat de l’aiga dels gaudres
- los ombrets serián tranquilles : cap de pescaire los poiriá agantar
- article trapat dins la premsa : « A Perpignan, par cette canicule, certains voudraient bien pouvoir s'abriter à l'ombre. Mais malheureusement, de nombreux arbres ont été abattus dans le cadre du plan d'aménagement des espaces verts. »
- Unes mòts quitèron los diccionaris : anma, aparéncia, apròchi, fums, bruma, quimèra, clar-escur, contorn, contrarietat, cobèrt, manca, mièg-jorn, doble, dobte, escafament, fantasme, trèva, forma, fulham, umilitat, idèa, illusion, imatge, embolh, inconvenient, taïna, malanha, languison, modestia, mòrt, mistèri, nuèit, escuriment, escuritat, ombratge, ombrina, opacitat, doblit, mica, ombrilha, gaire, punta, pensament, pretèxte, proteccion, rebat, trèva, secret, semblant, siloeta, solesa, sospèit, remembre, esglasi, tencha, sornièra, emrenta, vernís, vista…
Lo Guston sortiguèt per carrièras. D’unes menavan lor vida coma se res èra advengut. D’autres arrestavan pas de virar lo cap d’aicí d’ailà en cèrca de quicòm de difús e d’inexplicable. Lo Guston s’adaptariá plan a la situacion, del moment qu’aviá las doas caucetas de se botar als pès : la cauceta d’esquèrra al pè d’esquèrra e la cauceta de dreita al pè de dreita.
Vesètz, brave monde, que l’ombra es presenta dins un nombre bèl de moments de nòstra vida.
Es que l’afar atal durèt de temps, vos ramentatz o pas d’aver viscut aquel moment ? Me podètz respondre sens l’ombra d’una esitacion ? Non ?
Alara, sabètz pas cossí s’acabèt aquela engana ? Auriatz una responsa ? Lo Joanda benlèu : « Ela sap / Lo jòc de las ombras / Ela sap / Que fugisson moribondas / Ela sap / Sens pas res preveire / Que tot es fragil : Se tòrç e vacilha ». Pas qu’un sovenir per la Talvera : « Las pesadas de ton ombra / Dins las tubas del tabat / L’epigrafa sus la tomba / Que lo temps a rosegat / E l’amor… » (Responsa la setmana que ven, se ba volètz plan !)
Ombrilhet Roch
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada