La Maurèla e lo guit

 

Teatre : Maurèla e lo guit                     

Tres personatges :

Maurèla (la vaca que ritz), Guiton (lo guit) e Milka (La vaca del chocolat)

E lo Narrator. 

..............................

Un jorn Maurèla que romiava coma de costuma, dins son prat, vegèt arribar dins lo cèl d’Aubrac, un aucèl, qu’ensajava de se pausar...mas que li semblava cansat, crebat, aflaquit...

Escotant sonque son bon còr, se precipitèt per l’ajudar. (Cataclòp, cataclòp, cataclòp)

Èra un guit que veniá directament del Gèrs, tremolant de lassièra e de paur...

Maurèla li diguèt :

-          Te’n fagas pas. Pausa-te aquí. Te vau quèrre d’aiga e de qué manjar.

E al cap d’un moment lo guit li contèt las rasons de sa fugida.

-          Es una longa istòria, mas una istòria vertadièra, una mena de documentari...

Maurèla aimava las istòrias, e son amiga Milka tanben. Alara la sonèt per escotar amassa...

-          Ja, los ainats, los guits los mai vièlhs, contavan als jovents, als guitons, la gripa d’autrescòps : la gripa aviaira : H1N1, çò disián. A cada còp, lor donèron la petega. Los guitons fasián de cachavièlhas...Sustot que l’istòria finissiá totjorn mal : caliá abatre lo tropèl ! Sonque los guits los mai aventuroses foguèron salvats. Los que trantalhèron pas per se’n anar, endacòm mai.

-          Meuh ! ...e aprèp ... Mas a l’ora d’ara, es acabada la H1N1.

-          Aprèp, nosautres sèm venguts mesfisants. La fisança èra rompuda.

Puèi, la rumor disiá que i aviá la COL-VID 19. Nosautres sèm de còl-verds. Ai comptat, dins l’enclaus, èrem 19 !

Alara la petega nos ganhèt, un còp de mai. Mas sus ràdio Còl-verd del Gèrs, expliquèron que sonque los pangolins e las ratapenadas se devián far de laguís ; pas los còls verds.

-          Meuh ! ... Alara, perqué sès partit ?

-          Perque sèm prèp de Nadal, e cada annada, per Nadal, lo mond vòlon de fedges grasses, e de guits. Es pas un bon moment per nosautres...dins Gèrs. E aquí ? Es risquat per ieu ?

-          Meuh … ! Non, aquí serà coma un « gal en pasta » ...enfin vòli dire que seràs protegit. Amb doas amigas plan banudas, riscas pas res !

 

E li prepausèron de formatge e de chocolat, per festejar lor novèla amistat ; mas lo guit mercejèt e se’n anèt querre, dins lo prat, çò que li agradava mai...

En caminant se’n voliá, mas se podiá pas empachar de pensar a la malautiá d’autrescòps, que los vièlhs guits sonavan : la malautiá de la vaca caluga ! ... (Cristina)