Diga ! Semblariá que la gastapiana chinesa que nos enfecta dempuòi un parelh d’an s’apasimèsse mas veja aquí que nasejan ja dins nòstres cèls e bòsques d’autras calamitats interessantas tot plen. I a de qué se rosigar e se faire de maissanta sang. Pèsta porcina o gripa aviària nos poirián tocar nautres occitans dins çò qu’avèm de mai preciós, las fondamentas de nòstra cultura, çò que dintra dins nòstras escudèlas e que fin finala nos bastís jorn a cha jorn : fetges grasses, confits, magrets, cambajons o fricandèus… E, ne passe.
Per çò de la picòta dau monin sèm mai tranquils, levat se coma lo jutge de la cançon vos daissatz embartassar amb un mascle bèl e borrut. Als mercands de chicana : avocats, jutges o grafièrs dirai doncas amb lo poèta : mèfi au gorilla !
Vòls que te diga ? N’i a una d’aquelas salopariás rebalaira que degun te’n parla pas e qu’es pas brica exotica qu’endemica a França. Se tracha de la ronha dau pesolh revengut, chancre vertadièr de nòstras institucions que de temps en quora nos ven faire pinchon. Pasmens prenguèt son temps l’Elisabèt Ièra reina de Macronia, podèm pas dire, siaguèt pas aisit per trapar un trentenat de sos amics sens casièrs judiciaris e, malapèsta ! pas puslèu dins la plaça que n’i a un d’aqueles ministres presumits qu’es ja empegat, ronhós de cap a cima ! E coma dins aquel mitan dels pesolhs revenguts aquò es fòrça contagiós ai la peta que nos gaste lèu tot lo tropèu.
A bèl dire la Ministra Primièira afortís qu’aviá pas agut conoissença de la preséncia d’aquel òme dins son govèrn au moment que siaguèt destapat lo pastís. Nos la jòga coma las 3 moninas, fa a aquela qu’a pas res vist, ausit, e que puòi se cala.
Coma qué fin finala en mai la ronha dau pesolh revengut, la picòta dau monin es ja plan installada a la Cort de París.
Enfin, per çò que ne dise, ieu.
La guinhada de l’IEO34. E, rau !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada