La guinhada de l'IEO d'Erau sus RÀDIO LENGADÒC
(Picatz sus l'imatge, i tombaretz)
Diga. Me passejave l’autre
dimenge per los camins rascanhuts dau rèire país que i vive. Sabètz, es un
ròdol que se i pagan las talhas coma s’èretz en plen París mas ont las rotas desondradas
tenon mai de traucs que de quitran e ont lo gramenàs e los valats fan benda
d’arrèst d’urgéncia. Rai. Ère a badar lo país a dètz a l’ora, quand me
sortiguèron d’una blaca dos chins qu’avián levat saique quauque lèbre o singlar,
vai te’n saupre? E de me montar la carrèla. Aqueles chins èran normals fin
finala, coma tus e ieu, de bèstias chins, tot çò que i aviá de mai chin. Vòle
dire, èran pas de chins de la vila que son per d’unes de traçonets de ratasses pomponejats per un
mèstre perruquièr o de Macanichas apasturats au Ragost-minon
e per los autres, de morres espotits, geneticament modificats per tugar amb de
maissas d’acièr mas que petan de longa sus lo radassièr de sos proprietaris que
los patricolatges d’adn an de còps sos limits.
Vòls que te diga ? Sèm cuòches, la guèrra es
mondiala e l’avèm perduda, l’enemic es coma lo Credit Agricòla, es
pertot ! Marcamau se passeja tornarmai, au mercat negre se trapa encara a
prètz fòrt mas per pas gaire, pastas e papièr cuol… Lo cobrifuòc es
declarat -es enebit de sortir de son ostau de nuòch quand i a pas digús per
carrièira, cau sortir lo jorn quand tot lo mond son defòra- e veja-lo aquí
mai : lo papafard de sortida amb derogacions… E aquí, òsca Manòsca ! Vòstre
pitbul a lo drech de vos menar pissar dins la gandòla per pauc qu’agèssetz
totes dos lo morralhon reglamentari.
Enfin, es çò que ne dise ieu.
La guinhada de l’IEO34. E, rau !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada