diumenge, 25 d’octubre del 2020

PAPIERÒT MENERBÉS (in La Semaine du Minervois, 22/10/20)

 


ENTRE SENTENAC E TARASCON

Estipularai jamai pro la pena del monde que se trapan en coa de lista alfabetica. Bon, òm se pòt totjorn dire qu’un jorn, los darrièrs seràn los primièrs e a la revèrsa (Lusenac en Liga-Una e lo PSG en segonda division departamentala !). Per aquesta cronica, arribam al cap de la tièra de las comunas d’Arièja que, lo còp passat, daissèrem de costat : un vintenat de comunas dedicadas a un sant, mai un brave cinquantenat d’autras per n’acabar. Es lo trabalh final ! Zo, cap Arièja !

Sant-Amador, tèrra de trobadors. Sent-Amanç, tèrra dels amants. Sent-Bausèlh, l’uèlh bèl. Sent-Felitz seguís lo riu tòrt. Sant-Felitz espèra lo retorn del gat. Sent-Guironç, tot vira redond. Sent-Joan bateja dins l’aiga. Sent-Joan, las gimblas a la man. Sent-Joanh sòmia de castèls en Castilhonés. Sent-Joan se pèrd per falguièras. Plan gras es lo capon de Sant-Jolian. A Sant-Larí, los dos pès suls esquis. A Sent-Lisèr, son limita. A Sent-Martin, cara d’Alps fàcia a Pirenèus. A Sent-Martin, te tendràn pas en òdi. A Sent-Miquèl, mudas que mudaràs. A Sent-Pau de Jarrat, fòrça aucs. Sent-Pèire se banha a la ribièra. Sant-Quentin dins sa torre es lo fraire d’Anna, sa sòrre. Sent-Quirc, passa-me lo cric. Sent-Victòr de la rosòla. Sent-Ibarç, la mina iberica. A Senta-Crotz, lo vòl d’aucèl permet d’èstre. A Santa-Fe, sens òbras, mòrt siás. A Senta-Susana, una brava susada.

Mas, sens susada, acabarem la tièra ariejenca : A Santenh, rintintin! A Senconac, i a pas de cornac. A Sentenac, son caparruts. A Sèrras, mancan pas d’argent. A Shoantenh, jamai passèt un vendean. A Sinsats, son plan/pas sensats. A Siuras, la borsa voida. A Siguer que siague. A Sòr, qual sòrt, tornarà pas dintrar. A Sorjat, un veiron d’ordiat. A Souèx, manjan rogalh. A Solar, jamai se colca lo solelh. A Surban, tres papetas sul banc. A Susan, la brave susada (De Susana e de Susan, cal susa lo mai : vai-te’n saupre!). A Tabre, sortís lo sabre. A Tarascon, coneisson pas la Tarasca. A Taurinhan, cada buòu del castèl es taure. A Taurinhan eth Vièlh, las banas acaptadas. Al Telhet, pichona tisana. A Toars, rendètz-vos sul baloard. A Tinhac, son tinhoses. A Tortosa, las tortoras. A Tortròl, cinc sòus lo petròli. A Tremolet, tremòlan ser e matin. A Tròia, vengues pas una pròia. A Unac, son unencs. A Unzent, tot s’usa se l’òm se’n servís. A Urs, passan los orses. A Ussat, las ussas gròssas . A Uston, arbres pichons e fusta magrinèla. A Vaissís, vai-i. A Vals, per una valsa (A Vals, se creson totes ministres). A Varilhas, jòc de quilhas. A Vathmala, fai ta mala. A Ventenac, lo vent ten nhac. A Verdun, l’autre blau. A Vernajol, un rèc de jols. A Vernaus, los vernhés auçan. A Vernhòla, lo veiron de nhòla. A Vic de Sòs, ailà dessús. A Vièlanava, to es nòu/vièlh. A Vilanòva d’Òlmes, los brave òmes. A Vilanava de Laton, un taçon de lait. A Vilanava del Pareatge, una vida de paratge. A Viran, tant que viras fas lo torn. A Viviès, a la cava, lo vin i es. Santat !

Arièja-mon-país Roch

 

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada

Los mai legits