UN CÒP ÈRA.

L’UÒLH DEL BUÒU

LA BILHETA DE L’IVONA DEL CERCLE OCCITAN DE MÈSA.

     

Un còp èra una mameta que veniá de reçaupre lo papafard de la presa en carga del vaccin de la gripa, envoiat per la Sociala.

Cada an èra son medicin que li fasiá l’injeccion. Mas, tan vièlh coma ela, aviá decidit de plegar botiga.

 

Lo conselh d’aquel vilajòt finiguèt, non sens mau, per trapar un joine mètge que a còp d’ajudas, coma la misa a dispausicion d’un gabinet a gratís, acceptèt de venir s’installar aicí.

 

La mameta se diguèt : “ Tè, es l’ocasion d’anar faire sa coneissença”. I aviá pas fòrça mond qu’esperavan son torn, rapòrt benlèu a la mesfisança de tot çò qu’es novèl. Ataben lo mètge, que voliá segurament  fichar coma cal sos clients e melhorar son saber, prenguèt son temps amb la mameta. Tension, escota de la peitrina, e de questions, de questions ¡ Quanas malautiás avètz agut, quant d’operacions ?

Ont demoratz ¿ De qué fasiatz abans d’èstre vièlha ¿ Èras maridada ? Vòstre marit es mòrt ? A, òc, e de qué ? Del còr ? Fins a quin atge avètz agut de relacions sexualas ? ».

« Mas diga ! ardimand, li respondèt la mameta en colèra. Quina vergonha, que podriatz èstre mon enfant. Vos ne pausi ieu de questions ? Ara sufís ! Ieu soi venguda me faire traucar la pèl per ensajar d'agantar pas la gripa, que n’i a pro amb l’autre que rodasseja, lo coronavirus. E vos avisatz pas de me demandar mon atge. Aquò se fa pas amb las dònas… De tot biais, fa de temps que lo vòli pas pus dire. Baili pasmens qualques indicis : la primièra e la darrièra chifra, e pas mai ! Non mè ».

 

Yvonne BEAUME.

MÈSA, lo 27 de setembre de 2020.