Quasèrns Max Roqueta

 La cronica Midi Libre dau Joan Loís Blenet

 

La novèla edicion d’aquesta revista ven de sortir. Es formidabla. Los mots mancan per ne dire la capitada. Es una mòstra bèla de l’ample, la riquesa e la prigondor de nòstra cultura occitana uèi e aicí. Quina demonstracion de qualitat ! Tres grandas partidas. D’en primièr d’« Agachs suls miralhs trebolats de l’istòria » amb un tèxt saberut e pivelant de Rotland Pecot. A mai 3 articles estonants de Joan Jaurés, e una descobèrta, lo jornal inedich de l’Escotaire de la vida au Clapàs en 14/18. Per la part literatura son 37 poèmas inedichs de Max amb la revirada de JF Brun. Eveniment ! Literatura tanben amb las paginas agudas dedicadas a l’òbra de 2 poètas partits l’an passat : Frederic Jaques Temple e Joan-Maria Petit. Enfin una part bèla dedicada au teatre amb l’agach agut de Joan-Glaudi Foret a l’escasença de la publication a las Letras d’Òc de 5 peças de Max Roqueta. Puèi relats e criticas d’un fum de libres, disques, espectacles e mòstras. Es un afart regalant que nos ofrís Joan Guilhem Roqueta e sa còla de fonduts de literatura e d’art. Capelada tanben au Jòrdi Souche per la concepcion grafica qu’es plaser dels uèlhs. Lo tot finís dins la natura amb la gostosa cronica etnobotanica de Josiana Ubaud. Cardabèla e salada sauvatja acaban lo menut d’una taulejada culturala magistrala.

Traduction à retrouver sur Midilibre.fr