COMPTAR LOS ASES

 La cronica Midi Libre dau Joan Loís Blenet

Coma sèm en temps long d’eleccions es pas marrit de soscar a çò qu’es lo vòte en democracia.Sèm en temps esperlongat d’eleccions. De municipalas longas coma jamai, en septembre las senatorialas, e ara passam a de futuras regionalas e departamentalas, abans tast dau plat principau : la presidenciala. Dins l’opinion s’es generalizada pauc a cha pauc l’identificacion del vòte amb la democracia. L’eleccion per totes dau president butèt fòrça per aquò. Es pasmens una vision terriblament reductriça de la
democracia. Lo vòte es sonque una procedura d’arbitratge per trencar una question o designar qualqu’un quora i a pas mai de possibilitat d’acòrdi. Votar es comptar los ases. Del costat que n’i a un de mai, son decretats cavals de corsa, felicitats, onorats :son los ganhaires e per aquò an rason e son intelligents. Evidentament aquesta operacion magica càmbia pas la natura dau bestial : demòran çò qu’èran e l’istòria o mòstra plan. Mas la magia ajuda a la mitificacion. Lo vòte es jamai la garentida de la bona causida. Es un “pis-aller” per evitar la guèrra. Es pas mediòcre e au contrari indispensable. Mas redusir la democracia au vòte es coma redusir un match a l’arbitre. Segur que sens el lo jòc es impossible. Mas 1 000 arbitres fan pas un mach e 1 000 vòtes una democracia, qu’es jòc complèxe de contraris en convivéncia. E mens i a de còps de siblet melhor es lo mach.

 

Traduction à retrouver sur Midilibre.fr