Mescladís, de Bobí lo Contejaire. (Robèrt Pastor) Cada dijòus dins Midi Libre, Pays coeur d'Hérault, edicion de Lodèva
« Perqué lo pin es totjorn verd ? » (2/2)
« Degun m’ajudara, soi tot solet dins aquel bòsc ! ». E de plorar, tot en caminant … arribèt aital davant un polit pin.
« Perqué ploras, aucelonet ?
- Veja, ai una ala copada e pòdi pas partir sulpic cap als paises cauds. Me cal garir. Dins dos o tres jorns aquò deuriá èstre bon, mas me caldriá un endrech per repausar e los arbres del bòsc me vòlon pas abrigar !
-Mas ieu te vau prene sus una branca, seràs plan !
-Es vertat ?
-Segur ! Monta ! »
E l’aucelon, gaujós, arribèt sus la branca e las, s’endormiguèt sulpic !
D’un còp un bruch lo desrevelhèt.
Mas, qual arribèt dins lo bòsc ? Lo michant, l’òrre…..lop, me disètz ? Non que i èra, ja! Èra lo terrible Terral que bufèt sul fraisse e totas las fuèlhas tombèron pel sòl ! Puèi se'n'anèt cap al garric. Aqui bufèt mai d’un còp! Lo garric, orgulhós, resistava ! Al tresen còp, totas las fuèlhas partiguèron dins lo cèl e s’espandiguèron per lo bòsc !
Mas ara, lo vent arribèt davant lo pin. Alavetz, lo pin diguèt :
« Brave Terral, sioplèt, bufaràs un autre jorn sus ieu ! I a un aucelonet que s’es copat l’ala e que deu s’enanar, dins dos o tres jorns, cap als paises cauds, sioplèt, bufa pas sus ieu !
- Siás un brave pin ! D’acòrdi, bufarai pas, mas, un present te vau faire !
-Un, un present ? bretonejèt lo pin.
-Vendrai pas pus bufar, ni aquesta annada, ni las autras tanben ! Alavetz, gardaràs totjorn las tieunas agulhas, e tota l’annada seràs verd ! ».
L’aucelon aviá ausit tota la convèrsa, e per remercejar lo Terral, cantèt una cançon que lo vent prenguèt : « Ieu canti, òc ieu canti, canti pas per ieu, canti per lo Terral, qu’es un brave vent ! » ( cresi qu’aquela cançon, la cantam encara, amb d’autras paraulas!)
E dempuèi aquel jorn, vesètz, lo pin es totjorn verd !
E cric e crac mon conte es acabat !
Bona jornada e tenètz vos fièrs !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada