Lo Mescladís, de Bobí lo Contejaire. (Robèrt Pastor) Cada dijòus dins Midi Libre, Pays coeur d'Hérault, edicion de Lodèva.
Escrivi aquela cronica lo 28 de febrièr e sabi pas çò que serà la guèrra en Ucraïna aqueste dijòus.
Paures Ucranians ! Pauras gents dins lo mond que son tuats sens saupre perqué : ideologia, religion, fanatisme, economia?
L'òme a totjorn volgut èstre melhor, mai fòrt que son vesin ! De la guèrra del fuòc a la guèrra nucleara, es totjorn la meiteissa « cançon » : la lei del mai fòrt : « l’òme es un lop per l’òme ! ».
Ieu, pensi qu' « un Òme ne val un autre » ! Viure aürós sus la nòstra Tèrra ? Es mai que mai impossible, cresi qu’es un polit sòmi, òc un polit sòmi.
Me remembre fòrça cançons, poesias sus lo biais de viure, la patz , l'amistat entre los pòbles...
Coma aquela cançon de « Georges Moustaki », « I aviá un òrt que s'apelava la Tèrra ».
Cossí es devengut aquèl òrt ? Sèm mai de 7 miliards, e los malaüroses cresi que son nombroses, nombroses... Lo rescaufament de la planeta, las guèrras, l'economia desbridada, las ideologias, las religions... Libertat, Egalitat, Fraternitat ! son de polits mots, mas son de mots solament ! Tot aquò bolega, se mescla dins mon cap, perqué l’òme es tan marrit ? Ont va lo mond ? Qual lo sap ?
E deman? Lo« temps novèl » ? coma disiá Joan Bodon. «Lo passarem totjorn lo temps novèl, amb l’amor... ». Ieu, lo vesi pas clar lo temps novèl, se l’amor es pas aquí !
Mas dins aquel temps de Carnaval, cal dire e cantar (veire la cançon de C. Marti) aquela poesia de Miquel Decòr, plan coneguda en Occitania : Quand se veirà lo bombardièr escampar pluèja de confètis, quand se veirà lo canon far riseta a l’objectiu, quand se veirà lo tank passejar filhas a la fèsta, la bala far zigas-zagas coma lo serpentin,
FARAI DEL CARNAVAL, LA FESTA NACIONALA !…
Per Ucraïna, per la patz, per la vida vidanta, per l’amor, per lo bonaür, macarèl !
A lèu, e tenètz vos fièrs !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada