Char(a)s totas e totes.
Un amic me mandèc ièr aquesta videò d'una chançon interpretaa en
2014 per Grand Corps Malade e Richard Bohringer, accompanhats per una pianista de tria, mas que ne'n coneisso pas lo nom.
Lo tèxte es riche e fòrt. Vouguèro ne'n faire la traduccion en occitan aupenc per lo mandar a totes mos amics d'Occitània tota.
Corsa contra la vergonha
Amistosament.
Lo Micheu Prat
Grand Còrs Malaut :
_ « E ! Tonton ! As
agachat defòra ?
Sus l'avenir de nòstres enfants, plòu de
mai en mai fòrt.
Quand penso a n-eus, totun, amarieu
chantar un autre tèma.
Mas sieu plus tròp seren. Fau plus ges
fisança au sistème.
Aqueste sistème fai des pechons, mas los
laissa sus lo chamin.
E eissublia que s'existis, es per gerir
estres umans.
Avancèm totes, testa baissaa, sensa se
lanhar du plan finau.
Aqueste sistème amolona de minòts e los
laissa crebar la fam.
Tonton, siam dau bòn caire, mas ce que vèem,
o poèm pas near.
grandissèro au mitan d'aquelos que lo
sistème eissublièc.
Vivèm sus la mesma tèrra, mas las fins
dels meses an pas lo mesme fum.
E chasca annaa monta un pauc mai la rumor
dels creba-la-fam.
Lo sistème decidèc que i avia pas de
plaça per tot lo monde.
Tonton, as auvit, los cris defòra ?
Es ben nòstre futur que retrona.
Lo sistème s'es revirat còntra l'òme,
perdut dins sas ambicions.
L'egalitat es en òbra e i a ben tròp de
desviacions.
E ! Tonton ! Coma anèm
faire ? Dis-me, Tonton ! Coma anèm faire ?
Los òmes o vouguèron, aquò ?
Mestrean lor ròtle ?
O la machina s'embalèc e perderiam le
contraròtle ?
I a encara quauqu'un, quauqua part, que
decidis de quauqua-ren ?
O siam totes nosautres pès e ponhs liats
en esperant que tot pèti ?
Dificile de me rassegurar, Tonton. Te
remento, au passatge,
Que l'òme ven bel e ben de la monina, pas dau savi.
E es ben l'òme que regarda morir la
meitat de sos fraires.
Que derraba los darriers aubres e que
porris l'atmosfèra.
I a de mai en mai de casas sornas e de
trapèlas sus l'eschaquier.
L'avenir a plus gaire de sens dins
aqueste monde de banquiers.
Son los merchats que nos governan, mas
totas aquestas chifras son irrealas.
Siam dirigits per los grafiques. Es de
branleta a granda eschala.
E ! Tonton ! Coma anèm
faire ? O me pòs dire ?
Coma chau que tot sieie rendable, se
privatizará l'èr que se respira.
Es una rota bòrnha. Es ce qu'encuèi l'òm
nos demostra.
Anèm tot drech vèrs la desfacha dins
aquesta corsa contre la vergonha.
E ! Tonton ! Coma anèm
faire ? Dis-me, Tonton ! Coma anèm faire ?
Entre lo fromatge e lo dessèrt, tot
eilamont, dins lors disnars,
Los grands d'aqueste monde auvissèron lo
cris dels indignats ?
Dins lo visor de la sofrença, i a de mai
en mai de ciblas.
Per l'avenir, per los enfants, assaièm de
pas restar insensibles !
Richard
Bohringer :
_ « Ma pechona gola d'amor, mon
Paulò, mon amic Chastanha,
Anèm ren largar, anèm amar, regardar
darrier per ren eissubliar,
Ni los uèlhs blaus, ni los regards nièrs.
Perdrèm ren, belèu ben un pauc, mas ce
que i a davant, es tant grand !
Ma pechona gola d'amor, mon Paulò, mon
amic Chastanha,
As pron lo temps d'aguer la lanha
eternala !
Se lo vòlon pas rebastir, lo monde novèu,
se betrèm au trabau !
Chaudrá utopia e coratge. Chaudrá remetre
las pendulas a l'ora.
Lor dire qu'avèm pas lo mesme tic-tac.
Que per nosautres, es puslèu dau costat dau còr.
Acabat lo compte de rebors dau vuege, dau
ren dedins.
Ma gola d'amor, mon pechon amic d'azur, i
a jorns que pòo ren faire per tu.
Las conarias, las faguèro...
Es una lanha que s'envai pas.
Chau pas mancar beucòp per plus estre lo
eròi. Ne'n chau gaire...
T'o jure, t'o juro, pechon fraire, chau
frenar a temps !
Vai chaler chantar l'amor encara mai
fòrt !
I aurá revolucions que vodrèm pas !
E d'autras que prenon lor temps ;
totun, es urgent.
Ont' es la banca ? Chau que li mèti
una bomba !
Una bomba desodorisanta, une bombe
desodorisanta,
Per las odors pudentas dau fric que
desborda.
Ges de plaça per los braves,
per los perduts de la vita.
En 'quò d'aqueste monde, l'òm ama pas,
l'òm còmpta.
Ma pechona gola d'amor, mon Paulò, mon
amic Chastanha,
Pechon fraire, Putan ! L'anèm
rebastir, aqueste monde !
Per aquò, Tonton, li chau tendre la man.
Tonton, li pòt ren faire si li creies
pas.
Alòrs chaudrá se regardar, se descurbir,
jamai se quitar.
Anèm ren largar ! Anèm restar
amassats.
I a los fraires, las cosinas, los cosins, i a
los pechons de la vesina,
i a los nistons perduts que venon cacos
de ren,
D'esbarlüats que s'enflaman per faire los
quècos,
I a la mameta que los pòt pas ajüar,
Qu'a ren apres dins los libres, mas que
sap tot de la vita.
A força de plus creire en ren, es la vita
qui desespera.
Chau amar per estre amat ! Chau
donar per recebre !
Ven! Ven vèrs la lutz, pechon
fraire !
Ta vita es tant coma gruiera,
Mas degun t'o dis qu'as arma bela.
Ma pechona gola d'amor, mon Paulò, mon
amic Chastanha,
Anèm ren largar ! Anèm amar, regardar
darrier
Per ren, ren
eissubliar. »
Grand Còrs
Malaut :
_ « Granmercé ! Mercé encara,
Richard ! Mercé ! »
Richard
Bohringer :
_ « Mercé en totas ! Mercé en
totes ! »
Grand Còrs
Malaut :
_ « Mercé a vosautres ! »
