Anem brunchar !

  La guinhada de l'IEO 34 ! 

d'escotar sus RÀDIO LENGADÒC . (Picatz sus l'imatge, i tombaretz)

Diga ! Siaguèt un temps pas tan luònh qu’aquò que los franchimands, coma nautres, dejunavan de matin. Puòi, au sègle XIX, una còla de borgeses fenhantasses que fasián la bomba cada nuòch sens se poder levar d’ora, prenguèron costuma de manjar mai tard, sus lo còp de miègjorn e faguèron resquilhar lo nom de dejunar per lo repais pres a aquel moment. Antau, per lo pòble menut que contunhava de se levar a las aubetas per los servir, espeliguèt lo « pichon dejunar ».  D’aquí lo dinnar prenguèt la plaça de nòstre sopar, sopar que se serviguèt a las candèlas aprèp l’espectacle. Vos aprendrai pas res.

Mas fin-finala aquela mòda se’n deuriá téner a l’iscla de la França. Belgica, Soissa se son pas daissadas aparisenquir, elas. Alara perqué vesèm aparéisser dins d’unes libres en occitan lo mot « pichon dejunar » per lo repais pres au saut dau lièch ? Siaguèsses convidat a dinnar a Borronhan « Diga, t’as qu’à venir dîner, on fera une frite ! », t’amuses pas d’arribar lo ser. Aval dinnan e sopan coma o avèm totjorn fach.

Vòls que te diga ?  De tot biais, se’n fotèm. Ara de matin lo monde brancats se lèvan encara mai tard e fan lo « brunch » ; abreviacion de breakfast e  de lunch ;  e fòrça es de constatar que bèl temps fa que las mòdas venon pas pus de París mas de las Americas o de London. Qué de mai logic quand ta carta d’identitat, ton atestacion de desplaçament o ton diplòma de doctorat son escriches en angliche ? E dins aquel temps, pecaire !,  los aparaires dau francés se fan coratjosament perfendeires de lengas regionalas per portar « sasina » au Conselh Constitucionau. Cercaràn puòi piucèla per « bouter l’anglois hors de France ». Ai páur que ne trapen pas que las piucèlas son passadas de mòda tanben.

Enfin es çò que ne dise ieu !

La guinhada de l’IEO34. E, rau !